محبوب

یا خیر حبیبی و محبوب 

چه اندازه تنگ است راه ها بر کسی که تواش رهنمون نباشی 

و چه اندازه حقیقت روشن است بر کسی که تو راهش را نشانش داده ای 

پس دشواریها و ناهمواریهای راه را بر ما آسان بدار 

ما را از آنان قرار ده که دلهاشان را سرشار از دوستی خویش کردی 

آنان که برای قرب و دوستیت برگزیده ای و برای عشق و محبتت خالصشان کرده ای

آنان که آتش شوق دیدار رویت را در وجودشان بر افروختی 

و غم هجران و فراغت را در دلشان نهادی 

آنان که شیوه شان در زندگی شادمانی با تو و زاری به درگاه تو است

و سوز محبتت سراسر دلشان را فرا گرفته 

و روزگارشان آه و ناله است و پیشانیهاشان در برابر عظمتت به خاک افتاده است

آخر کیست که شیرینی محبت تو را چشیده باشد و جز تو آهنگ دیگری کند

اکنون توجه من از همه جا به سوی تو منقطع شده 

و اراده و آرزویم به جانب تو گشته است 

و مراد من تنها تویی و نه دیگری 

و دیدارت روشنایی چشمان من است 

و وصل تو آرزوی جان من 

اشتیاقم به سوی تو شعله می کشد 

و در وادی محبت تو سرگشته ام 

و دلدادگیم در هوای توست 

و مقصودم خشنودی و لبخند توست 

و در کنار تو بودن آرزوی من است 

و در آغوش تو آرام گرفتن منتهای خواسته من است 

خوشی و راحتیم در مناجات با توست 

و داروی دردم و شفای جگر سوخته ام 

و تسکین حرارت دلم و برطرف شدن دشواریم 

پیش توست 

پس تو نیز انیس و همدمم باش 

و آن زمان که میخوانمت به مهربانی پاسخم ده 

و لحظه ای مرا از سرپرستی و نگهداری خود محروم نکن 

و اشتیاقم را به سویت چنان کن که بازدارنده نافرمانیت باشد

و مرا از خویش جدا مکن و از درگاهت دور منما

و بر من منت بگذار به اینکه بر من توجهی فرمایی 

و با دیده دوستی و عطوفت بر من بنگری و رو از من مگردانی 

و روی مرا به زمین نیندازی  

ای آرمان دل مشتاقان و ای منتهای آرزوی دوستان

ای تمام نعمت و بهشت من و ای دنیا و آخرتم 

(با الهام از مناجاتهای پانزده گانه امام سجاد) 

پ. ن. دیشب ساعت 1:13 دلگیر شدم از اتفاقی که در 00:02 نیفتاد! 

حیف ... 

باید فراموش کنم ...