زخم

وَمَا لَنَا أَلاَّ نَتَوَکَّلَ عَلَى اللّهِ وَقَدْ هَدَانَا سُبُلَنَا وَلَنَصْبِرَنَّ عَلَى مَا آذَیْتُمُونَا وَعَلَى اللّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُتَوَکِّلُونَ

و چرا بر خدا توکل نکنیم؟! و حال آنکه او ما را به راه هایمان رهبری کرده است. و ما بی گمان بر آزاری که بر ما روا می دارید شکیبایی پیشه خواهیم کرد و اهل توکل باید تنها بر خدا توکل کنند. 

داد نزن! هوار نکش! 

آروم و بی سر و صدا همه چیز رو تحمل کن ...

این تیغ تیزی که به جونت افتاده 

بذار خراشت بده 

بذار زحمت بزنه 

اونقدر زخمت بزنه 

تا تیزیش کم بشه 

تا کند بشه ...

یادت باشه که زخمها رو نباید با این و اون شریک شد ... 

یادت باشه که همه زخمها بالاخره کهنه میشن ... 

کافیه به اندازه دو دقیقه ی بی مورد صبر کنی ... 

همش دو دقیقه ... 

پ. ن. 

این عینک آفتابیه مارک دار، یو وی چهارصد و پولارایزد جدیدم رو خیلی دوست دارم 

پشتش راحت میشه بدون اینکه کسی بفهمه اشک ریخت ... 

دیروز صبح که میخواستیم بریم پیش مهدی تنها چیزی که یادم بود 

این بود که عینکم رو حتماً ور دارم ...