درد

 

سینه مال آمال درد است، ای دریغا مرهمی       دل ز تنهایی به جان آمد، خدا را همدمی

زیرکی را گفتم این احوال بین، خندید و گفت      صعب روزی، بوالعجب کاری، پریشان عالمی

 

نظرات 1 + ارسال نظر
[ بدون نام ] یکشنبه 26 فروردین‌ماه سال 1386 ساعت 08:08 ب.ظ

سلام
خدا انسانها رو خلق کرد که در کنار هم به ارامش برسن
باید بین عشق به خدا و خلق خدا تمیز بدی
هر دو عشقه
اما
این کجا و اون کجا
ادمی از عشق به خدا فغان و ناله نمیکنه
که هر لحظه اش صفای دله
دم نمیزنه
که مبادا حتی به سر سوزنی از صفای دلش کم بشه و
ارام بگیره
تنهایی شایسته مقام انسان نیست
منزوی بودن ادم رو از اصل خلقت دور میکنه
به نوشته هام میخندی؟
اعتنا نمیذاری؟
باشه تو حصار افکارت بمون
در پناه حق

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد