هو

نَبِّىءْ عِبَادِی أَنِّی أَنَا الْغَفُورُ الرَّحِیمُ

در این هوای مرطوب همه جا بوی تو را گرفته ...

معجزه‌ای ایست ...

وقتی زمین آسمانی می‌شود ...

مجال در آغوش کشیدن آرزوهاست ...

می‌بینی این وجود خسته با چه شوقی فریادت می‌زند ...