معبودا
اگر پشیمانی از گناه توبه محسوب می شود،
پس به عزتت سوگند که من از پشیمانانم
و اگر آمرزش خواهی خطا را پاک نماید،
پس به راستی که من از آمرزش خواهانم
اگر بنده ای از بندگان مومن من، گناهی بزرگ انجام دهد که مستوجب کیفر و عقوبت در دنیا و یا در آخرت شود،
من آنچه صلاح آخرت او در آن است را برایش منظور کنم. پس در عقوبت دنیایش شتاب کنم تا او را به این گناه کیفر دهم،
و یا اینکه اندازه کیفر او را معین کرده، بدان حکم کنم و آن را بدون اجرا موقوف گذارم، و اجرای آن را به مشیت خود واگذارم،
و بنده من آن را نمی داند و بارها و بارها درباره اجرای آن مردد گردم. سپس خود داری کنم و اجرا نکنم. زیرا بد آمدن او را
خوش ندارم و از بدحال کردن او کناره گیری کنم و به گذشت و نادیده گرفتن آن گناه بر او منت نهم و آن را ببخشایم،
زیرا دوست دارم نمازهای بسیار مستحبی را که به سبب آن روز و شب به من تقرب می جست پاداش دهم. پس این بلا را
از او بگردانم با اینکه آن را مقدر کرده بدان حکم کرده و به تعویق انداخته بودم و اجرای آن بستگی به اراده من داشت. سپس
به این هم اکتفا نکرده و اجر بزرگ نزول این بلایی که از آن معاف شده است را برایش بنویسم و محفوظ دارم و مزدش را زیاد
نمایم. در حالی که خود او به آن آگاه نیست و آزار آن بلا به او نرسیده است.
منم خداوند کریم و مهربان و رحیم ...
۲۷
...
او به ما مشتاق بود ... ما چی؟ ...